Jong de ladder op
Zeventien jaar oud is Sander als hij andere glazenwassers aan het werk ziet. Hij vindt ze stoer: “Beetje met ladders sjouwen, ik zag het wel als een mooie uitdaging, ja.” Ook de vrijheid die glazenwassers in het werk hebben, trekt hem. Daarom trekt hij de stoute schoenen aan en gaat bij een Schiedams bedrijf in de leer.
“Man, de eerste keer dat ik die ladder op ging, was ik doodsbang. Dat had ik niet verwacht. Het is niet alleen de hoogte, maar je moet op die hoogte ook nog eens een aantal handelingen uitvoeren. Het werd me toen wel duidelijk dat niet iedereen geschikt is voor dit vak. Je hebt het eigenlijk gewoon in je, of je hebt het niet.”
Gastvrij
Sander blijkt wél geschikt en gaat aan het werk. Lachend: “En hard werken is het. Ik moest gelijk volle bak aan de slag.” Toch besluit Sander vanwege zijn gezin op zoek te gaan naar meer zekerheid en stabiliteit. Hij probeert een job als commercieel medewerker binnendienst bij een bedrijf. “Mijn resultaten waren goed, maar man wat was ik ongelukkig. Van negen tot vijf uur op kantoor zitten, het is niets voor mij. Ik miste de vrijheid en wilde graag terug de glazenwasserij in.”
Da’s een goede combi
Op die manier komt hij bij Beercoo terecht. Het blijkt een perfecte match: “Ik wilde graag werken bij een groot en gezond bedrijf waar de sfeer goed is. Dat heb ik bij Beercoo gevonden. Ik voel vertrouwen, er is sprake van wederzijds gunnen en ze geven mij ook mijn vrijheid. Soms doe je dan een dingetje extra.”
Haal alles uit het leven
Sander is blij dat hij bij Beercoo zijn oude job opnieuw kan oppakken en niet meer op kantoor hoeft te werken. ‘Het leven is te kort om ongelukkig te zijn’, is Sanders motto. Hoe waar dat is, ondervindt hij met enige regelmaat, als hij voor opdrachtgever Yarden Beukenhof in Schiedam aan het werk is. Voor Sander is dit een project met een bijzondere verhaal: “Op mijn zeventiende overleed een van mijn vrienden. Hij werd slechts 15 jaar oud. De auto waar hij in zat, kreeg een klapband. Af en toe zeem ik bij dat uitvaartcentrum de ramen. Mijn maatje lag daar ook en heeft daar zijn uitvaart gehad. Ik vind het mooi dat ik juist daar kan bijdragen aan mooie schone ramen. Van binnen en van buiten. Die gebeurtenissen vormen je.”
Sportief de ladder op
Vier dagen in de week zeemt hij ramen van zeven uur in de ochtend tot vier uur in de middag. Het geeft hem alle tijd om de middagen met zijn dochters en vriendin door te brengen. “Ik wilde nooit kinderen, maar ik ben zo dankbaar dat ze er zijn. Elke dag doe ik wel wat met ze. Naar de speeltuin, een ijsje eten, je kent het wel.” En naast zijn gezin heeft hij nu ook tijd voor zijn andere hobby: fitness. Vier à vijf dagen in de week duikt hij de sportschool in: “Het is mijn uitlaatklep. Gewoon even echt je hoofd leeg maken. Alles wat die dag heeft tegengezeten ben ik dan weer kwijt. En daarnaast wil ik natuurlijk ook gewoon een beetje in vorm blijven.”
Op de vraag of Sander thuis nu ook de glazen wast, antwoordt hij met een kleine aarzeling ja. “Maar, dat doe ik dan om de twee maanden en niet, zoals het hoort, netjes om de zes weken of één keer per maand.”
