Turkse börek met gehakt
”Dit is mijn moeders börek recept, een echt Turks gerecht. Het kan als snack, voorgerecht of als hapje bij de high tea gegeten worden, maar ook bij het ontbijt of als avondeten met soep. Het is een gerecht voor iedere dag. Er zijn heel veel verschillende soorten Börek. Zo kun je het onder andere maken met spinazie, feta kaas, gehakt of aardappel. Ik heb geen favoriet moment waarop ik het eet. Börek lust ik elk moment van de dag!”
- Bilge
Ik heb leren koken van mijn moeder. Zij heeft me veel gerechten leren maken. Nieuwe gerechten uitproberen vind ik één van de leukste dingen aan koken. Ik ben erg nieuwsgierig. Ik lees veel en ik probeer allerlei recepten uit die ik op websites tegenkom. In elk dorp, elke stad of ieder land voegen ze weer andere ingrediënten toe. Dat doe ik ook. Ik experimenteer en maak gerechten vaak net iets anders dan hoe anderen het maken. Het is leuk om er je eigen draai aan te geven.
Koken is hét moment waarop ik mijn hoofd leeg kan maken. Misschien ben ik lichamelijk wat moe, maar geestelijk kan ik volledig ontspannen. Dat heb je soms ook even nodig. Het leven is niet altijd gemakkelijk en er zijn soms momenten waarop je niet zo rooskleurig naar de wereld kijkt. Op zo’n moment kan ik me even afsluiten voor de dingen om mij heen en richt ik me volledig op het koken. Prei snijden is dan ineens heel ontspannend, haha. Je moet al zoveel. Even relaxen!
• 1 pak yufka deeg
• 500 gram rundergehakt
• 4 uien, gesnipperd
• 1 theelepel komijn
• 250 ml zonnebloemolie
• 1 zakje bakpoeder (16 gram)
• 25 gram roomboter
• 4 eieren
• 250 ml melk
• Gemalen rode en zwarte peper
• Zout
• Sesamzaadjes
- Verwarm de oven voor op 200 graden.
- Bak de gesnipperde uien in zonnebloemolie op hoog vuur aan.
- Zet het vuur lager en voeg de boter toe en daarna het gehakt, de komijn, de rode en zwarte peper en het zout.
- Schep het geheel om tot het gehakt goed fijn is. Bak het in zo’n 5 minuten bruin. Zet vervolgens de pan even apart.
- Meng de melk, zonnebloemolie, bakpoeder en 3 eieren in een grote kom en roer het goed door.
- Neem 1 vel yufka deeg en doop het in het eimengsel, totdat het vel doordrenkt is.
- Vet een bakplaat of tepsia in met olie en leg daarop het doordrenkte vel yufka deeg.
- Smeer een laagje gehakt over het vel yufka en leg daarop een volgend vel yufka, tevens doordrenkt van het eimengsel. Herhaal dit totdat alle yufka vellen en het gehakt op zijn. Smeer het bovenste vel yufka in met eigeel en strooi de sesamzaadjes er overheen.
- Schuif de börek in de oven en bak het 20 minuten op 200 graden.
Serveer de börek met een schaaltje kumquat en wat Turks fruit!
De wijze lessen van mijn kinderen
Ik ben opgegroeid en opgevoed met de wetenschap dat ik mijn huis niet zomaar rommelig kan achterlaten. Het moet netjes en opgeruimd zijn voordat ik van huis vertrek. Daarom sta ik dagelijks met de stofzuiger in mijn handen. Mijn dochter zegt dan welleens: ”Mam, waarom doe je dat altijd? Als het mooi weer is moet je gewoon je tas pakken, op een terrasje gaan zitten en een kopje koffie drinken. Even aan niets denken.’’ Dat vind ik best wel lastig, zo ben ik niet opgevoed. Aan de ene kant wil ik dolgraag die knop kunnen omdraaien, maar aan de andere kant blijft er iets aan me knagen. Ik heb wel tegen haar gezegd dat ik luister naar wat ze zegt. Het leven gaat snel en het is zo voorbij. Je kan er maar beter op tijd van genieten.
Ik ben vrij jong getrouwd. Op mijn 19e trouwde ik met mijn man. Al snel kwamen de kinderen, een zoon en een dochter. We hadden een eigen huis en veel verantwoordelijkheden. Ik ben nu nog steeds jong, maar ik heb al veel meegemaakt. Mijn dochter zegt daarom weleens tegen mij: ”Mama, laat de boel de boel, trek de deur achter je dicht en geniet. Vraag een vriendin of ze met je mee gaat of ga desnoods alleen. Pak lekker een terrasje of ga een stukje wandelen. Je hoeft niet altijd te koken of op te ruimen.” Ze had meteen een tafel gereserveerd in een restaurant. Mijn man en ik denken altijd ‘We moeten eerst heel lang sparen, en hier rekening mee houden en daar’, maar het leven is kort. Mijn dochter heeft dat goed in de gaten. Het zijn hele wijze woorden van haar. Ik ben ook erg trots op haar. Ze is net als een vriendin. Mijn dochter is echt alles voor mij.
Voorlopig wonen onze kinderen nog thuis. En volgens mij hebben ze ook nog geen plannen om binnenkort uit huis te gaan. Mama doet alles en papa betaalt alles, haha! Ze verdienen overigens ook hun eigen geld. Wij zeiden altijd ‘Oh dit is duur, dat is duur, maar zij denken gewoon ‘Ik vind het mooi, ik koop het gewoon van mijn eigen geld’. Dan hebben wij er niks over te zeggen, en dat doen we ook niet. Zelf ga ik er niet op die manier mee om. Als ik geld heb dan denk ik altijd: sparen en bewaren. Misschien voor een vakantie, misschien voor dit, misschien voor dat. Maar ja, wij hebben meer verantwoordelijkheden en zij hebben die nog niet. En dat is prima, laat ze daar nog maar even van genieten!
''Bij mijn jubileum kreeg ik een snelkookpan cadeau, omdat ik zo graag kook.''
Bilge, schoonmaakster
Koken is mijn passie
Ik heb mijn eigen cateringbedrijfje. Elke zaterdag en zondag verkoop ik mijn hapjes en maaltijden op de Swan Market. De ene keer staan we in Rotterdam of het Museumpark en de andere keer in Utrecht, Antwerpen of Tilburg. We komen overal. Vaak kom ik daar dezelfde mensen tegen. Veel van die mensen zijn daardoor nu kennissen geworden. Af en toe verzorg ik de catering voor bedrijven of verjaardagen. Het laatste jaar kreeg ik het wel erg druk, dus nu doe ik dat samen met mijn dochter. Zij helpt me met het bereiden van de gerechten en we staan samen op de markt. Zonder haar zou dat niet lukken. Ze spreekt erg goed Nederlands, ze is er beter in dan ik. Ik kan goed koken, zij kan goed verkopen. We maken veel lol samen.
Ik maak altijd heel veel eten, ook ’s avonds als ik voor mijn gezin kook. Dat zit gewoon in de Turkse cultuur. We koken niet alleen voor de familie, maar ook voor de buurvrouw, vrienden of kennissen. Iedereen mag ook altijd langskomen voor een kopje thee of koffie. Het maakt niet uit wie er komt, en vaak weet je ook niet wie er komt. We hebben amper telefonisch contact, maar bellen gewoon bij elkaar aan. Als vrienden of familieleden in de buurt zijn dan denken ze ‘Zou Bilge thuis zijn?’, en bellen ze even aan. Iedereen is altijd welkom. Dat is anders dan de Nederlandse cultuur.
Van Nederlandse kennissen hoor ik weleens dat hun ouders met de koektrommel langsgaan en dat ze allemaal één koekje mogen pakken. Dan gaat de koektrommel dicht en mag je niet meer eten. Bij veel Nederlandse gezinnen gaat het al lang niet meer zo. Maar ik moet er wel om lachen. Het is echt het tegenovergestelde van de Turkse cultuur. Als wij lekkere koekjes of gerechten hebben gemaakt, dan sporen we de ander juist aan om er nog meer te nemen. Bij ons in de cultuur vinden we weggooien zonde. We bewaren eten dat over is gewoon in de koelkast of geven het weg aan familie of buren. Het is een vriendelijk gebaar naar de mensen om je heen.
Dat koken mijn passie is, weten ook veel kennissen en vrienden. Daarom komen er soms mensen naar mij toe die graag willen leren koken. Ik heb al een aantal keer kook workshops gegeven. Die organiseer ik eens in de zoveel tijd zelf. Als het een klein clubje is, dan kan het gewoon bij mij thuis. Maar als het veel mensen zijn, dan kan ik ook bij iemand anders thuis de workshop geven. Ik heb er niet altijd tijd voor, hoor. Het komt natuurlijk naast mijn werk bij Beercoo, mijn cateringbedrijfje, mijn eigen huis en mijn man en kinderen. Mijn dochter is doktersassistent geworden. Momenteel werkt ze 3 dagen en dat worden er straks 5. Mijn zoon doet ICT. Hoewel ze dus ook steeds meer hun eigen weg gaan, ben ik nog altijd hun mama. Mijn gezin en werk staan voorop.